Μεταμοσχεύσεις Οργάνων

Η μεταμόσχευση οργάνων συγκαταλέγεται αναμφισβήτητα στα θαύματα της σύγχρονης ιατρικής, βελτιώνοντας τη ζωή χιλιάδων ανθρώπων κάθε χρόνο. Η ανακάλυψη πλήθους αποτελεσματικών ανοσοκατασταλτικών ουσιών καθώς και η βελτίωση των χειρουργικών τεχνικών και της μετεγχειρητικής παρακολούθησης έχουν συμβάλλει σημαντικά στην αύξηση της ασφάλειας των μεταμοσχεύσεων. Έτσι παρατηρείται το φαινόμενο της επέκτασης των ενδείξεων μεταμόσχευσης ενός οργάνου πέρα από την ένδειξη της ανεπάρκειας τελικού σταδίου. Για παράδειγμα η μεταμόσχευση ήπατος δεν ενδείκνυται πλέον μόνο για τη θεραπεία της ηπατικής κίρρωσης τελικού σταδίου, αλλά και για τη θεραπεία, και μάλιστα πρώτης εκλογής, του ηπατοκυτταρικού καρκίνου, με ορισμένες βέβαια προϋποθέσεις. Το γεγονός αυτό αυξάνει περαιτέρω το μεγάλο χάσμα που υπάρχει ανάμεσα στην προσφορά και τη ζήτηση οργάνων. Αποτέλεσμα αυτού του χάσματος είναι ότι εκατοντάδες άτομα πεθαίνουν κάθε χρόνο στον κόσμο ενώ περιμένουν στη λίστα αναμονής για μεταμόσχευση. Ιδιαίτερα έντονο είναι το πρόβλημα στην Ελλάδα, αφού αντιστοιχούν μόνο 6,4 πτωματικοί δότες ανά εκατομμύριο κατοίκους, ποσοστό ιδιαίτερα χαμηλό σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπως η Ισπανία που καταλαμβάνει την πρώτη θέση, με 33,8 πτωματικούς δότες ανά εκατομμύριο κατοίκους. Το γεγονός αυτό αντικατοπτρίζει κυρίως την έλλειψη ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης του κοινού σχετικά με τη δωρεά οργάνων και τις μεταμοσχεύσεις. Έχει καταδειχθεί από πολλές μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί τόσο στον ελλαδικό χώρο όσο και στο εξωτερικό ότι δεν υπάρχει διάθεση για προσφορά – δωρεά οργάνων. Στο ερώτημα «επιθυμείτε να γίνετε δωρητής οργάνων μετά το θάνατό σας;» πολλοί είναι αυτοί που αυθόρμητα θα απαντούσαν «όχι». Τί σημαίνει όμως αυτό το όχι; Υποδηλώνει την αντίθεση του ατόμου με τις μεταμοσχεύσεις ή απλά αναδεικνύει μία αβεβαιότητα για το θέμα των μεταμοσχεύσεων; Η ευαισθητοποίηση του κοινού για την προσφορά οργάνων πρέπει επομένως να αποτελέσει πρωταρχικό στόχο. Σε αυτήν την εκστρατεία καλούνται να συμβάλουν το σχολείο, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και κυρίως οι λειτουργοί υγείας.